ناوشکن جماران؛ غولِ ایرانی در آب های بین المللی

به گزارش مجله هاستفا، نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران همیشه جهت حفظ منافع دریایی کشور احتیاج به ساخت تجهیزات پیشرفته دارد و در سال های گذشته با بومی سازی ادوات لازم تمامی احتیاجهای خود را بومی نموده است.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران همیشه جهت حفظ منافع دریایی کشور احتیاج به ساخت تجهیزات پیشرفته دارد و در سال های گذشته با بومی سازی ادوات لازم تمامی احتیاجهای خود را بومی نموده است.

نیروی دریایی در تمام دنیا به عنوان بازوی محوری هر کشور برای حفظ منافع در آب های سرزمینی و فرا سرزمینی محسوب می شود و از این رو همیشه نیرویی تجهیزات محور است که به سلاح های به روز احتیاج دارد.

جمهوری اسلامی ایران هم که از این قاعده مستثنی نبوده و با وجود فشار هایی که دشمن از ابتدای انقلاب تا امروز وارده نموده توانسته توانایی بالایی در حوزه دریایی بدست آورد و انواع شناور های سطحی و زیر سطحی، هواناوها، مین هایی دریایی و تجهیزات مورد احتیاج خود را به صورت کاملا بومی ساخته و به کار بگیرد و نیرویی که روزی بخاطر ساده ترین وسایل به غرب وابسته بود را به نیرویی کاملا خودکفا تبدیل کرد.

نیرویی با قدمت تاریخی، اما وابسته

با وجود این که بسیاری از مورخان معتقد هستند تشکیل نیروی دریایی در ایران به زمان هخامنشیان باز می شود، اما نیروی دریایی با شکل فعلی کار خود را از زمان حکومت افشاریان شروع کرد؛ این نیرو با وجود داشتن جوانان بسیار متخصص تا خاتمه حکومت پهلوی به کشور های غربی وابسته بود به شکلی که در نبرد هایی، چون جنگ تحمیلی دشمن به دلیل دراخیتار داشتن اطلاعات از نیروی دریایی توان انجام هر فعالیتی را نداشت، اما در بهمن سال 1357 ورق برگشت.

با پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 57 و خروج مستشاران خارجی، تمامی تجهیزات و ادوات نیرو های ارتش زمین گیر شد، اما مدتی طول نکشید که جوانان ایرانی دست به کار شدند و در اقدامی که تعجب دنیا را برانگیخت؛ توانستند سلاح ها را به چرخه عملیات باز گردانند که یکی از این موارد در نیروی دریایی رخ داد.

جوانان دریادل نیروی دریایی با ورود به صحنه موجب شدند این یگان با تجهیزات خود عملیات های بزرگی چون مروارید که منجر به نابودی نیروی دریایی دشمن شد و یا عملیات های اسکورت کشتی ها را انجام دهند که منجر به وحشت حامیان صدام شد، اما این خاتمه ماجرا نبود.

بعد از خاتمه جنگ تحمیلی و پذیرش آتش بس از سوی دو کشور جوانان غیور نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دست از کوشش برنداشتند و در اولین گام کار باز طراحی ناو ها قدیمی را در پیش گرفتند و در گام دوم نیز کار طراحی و ساخت ناوشکن ها و قایق های تندرو را در دستور کار خود قرار دادند و توانستند در زمره معدود کشور های سازنده تجهیزات دریایی قرار بگیرد.

نیرو های متخصص و متعهد نیروی دریایی توانستند توانمندی طراحی ناو و ناوشکن که از فن آوری های خاص و فوق پیشرفته در دنیا محسوب می شود و فقط در اختیار چند کشور قدرتمند قرار گرفته است را در پیش بگیرند و نام جمهوری اسلامی ایران را دراین زمره قرار دهند.

ایران در حال توسعه به دلیل موقعیت و قرارگیری در منطقه پرتلاطم و ژئواستراتژیک غرب آسیا احتیاج به تجهیزات مدرن دارد و همین سبب شد کار طراحی و ساخت انواع ناوشکن، ناو و قایق تندرو در دستور کار نیروی دریایی ارتش ایران قرار بگیرد، نکته جالب این است که این یگان توانست در کمال ناباوری کشور های غربی و با وجود همه تحریم های مالی، نظامی، علمی و تکنولوژیکی که وجود داشت به پیروزی برسد و انواع ناوشکن و قایق تندرو و تجهیزات ایرانی را بسازد و هر چند سال یکبار نیز یا نمونه پیشرفت یافته آن تسلیحات را به نمایش بگذارد و یا نمونه جدید و پشرفته ای، چون ناوشکن جماران را رونمایی کند.

بر اساس آماری که موسسه گلوبال فایرپاور هر ساله منتشر می نماید نیروی دریایی ارتش ایران با دارا بودن 398 فروند از انواع شناور های بومی بالاتر از روسیه و با اختلافی اندکی نسبت به ابرقدرت غرب یعنی آمریکا در رتبه چهارم دنیا قرار گرفته است؛ در ذیل به صورت تفصیلی به معرفی هر کدام از این دستاورد های دریایی ایران می پردازیم.

جماران اولین شناور بومی ایران

جماران اولین ناوشکن ساخت ایران در کلاس موج است که با دانش تماما ایرانی ساخته و در سال 1388 تحویل نیروی دریایی ارتش شد؛ در این شناور از پیشرفته ترین نمونه های راداری، سامانه های پدافندی و موشکی از جمله موشک های سطح به هوا و اژدرانداز استفاده شده و همچنین در کنار این تجهیزات جماران اولین ناوشکن ایرانی است که به باند فرود هلی کوپتر مجهز شده تا به راحتی بتوان در مواقع ضرور از بالگرد آن برای عملیات های مختلف استفاده کرد.

این ناوشکن که بیش از 90 متر طول، بیش از 10 متر عرض، بیش از 1200 تن وزن، برد عملیاتی حدود 3 هزار کیلومتر و سرعتی در حدود 30 گره دریایی (56 کیلومتر بر ساعت) دارد با دو موتور که در حدود 10 هزار اسب بخار نیرو فراوری می نمایند توسط در حدود 140 خدمه راهنمایی و کنترل می شود.

ناوشکن جماران برای دفاع از خود به پیشرفته ترین سامانه های راداری که توسط جوانان ایرانی ساخته شده؛ مجهز است تا به راحتی بتواند اهداف را تشخیص دهد، در کنار سامانه های راداری جماران به سلاح هایی از جمله 2 قبضه اژدانداز 533 میلی متری، 1 قبضه توپ 76 میلی متری فجر 27، 2 قبضه توپ 25 میلی متری، 4 فروند موشک سطح به سطح C-802، 1 قبضه توپ 40 میلی متری فاتح و 4 فروند موشک سطح به هوا فجر مجهز شده است.

ساخت ناوشکن جماران تحول شگرفی را در عرصه نظامی کشور ایجاد کرد چرا که ساخت آن به عنوان اولین تجربه نیروی دریایی ارتش در زمینه فراوری یک ناوشکن با اتکا به توانمندی داخلی بود که فارغ از هرگونه محدودیت های غربی علیه ایران در سال های پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی صورت پذیرفت.

اهمیت فراوری جماران زمانی بیشتر می شود که می بینیم هیچ کشور خارجی در جریان ساخت این ناوشکن همفکری و همیاری نداشته و تمامی قطعات آن با دانش و توانمندی متخصصان نیروی دریایی و دانشگاهی ساخته شده است، ساخت این ناوشکن باعث شد تا نام ایران در زمره کشور های صاحب این تکنولوژی قرار داد.

نکته مهم دیگر در ساخت جماران بحث دستور ساختی بود که فرمانده معظم کل قوا به نیروی دریایی ارتش ابلاغ فرمودند چرا که این اتفاق در سال 76 و درست در زمانی رخ داد که حضور ایالات متحده در خلیج فارس به شکل وسیعی گسترش پیدا نموده بود و به گفته امیر سیاری فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش این موفقیت ها علاوه بر تاثیرات شگرفی که در عرصه بین الملل دارد، بر این مسئله نیز دلالت می نماید که اگر ما به اقتدار و توانمندی این چنینی دسترسی پیدا می کنیم، هیچ وقت فکر تعرض به منافع دیگران نداریم؛ بلکه ما برای دفاع از کشورمان و منافع مان، تجیهزات را خودمان می سازیم.

ماموریت هایی که جماران را به کابوس دشمنان تبدیل کرد

ایران یکی از کشور هایی است که در شمال و جنوب خود ساحل دارد و می تواند به وسیله راه های آبی با همسایگان خود در ارتباط باشد و از طرف دیگر بخاطر دسترسی به آب های آزاد به وسیله خلیج فارس و تنگه هرمز؛ جمهوری اسلامی ایران موقعیت ویژه ای دارد و همین موضوع وظیفه نیروی دریایی را چند برابر می نماید.

به همین دلیل این نیروی با تامین تجهیزات جهت حفظ منافع کشور وارد صحنه شد و تاکنون ماموریت های فراوانی را در سراسر دنیا انجام داده، اما یک مورد بیشتر از همه موارد جلب توجه می نماید که آن هم برخورد جماران با ناوشکن آلبورگ آمریکایی بود که در خلیج عدن رخ داد.

در این موضوع ناوشکن جماران در خلیج عدن حضور داشت که 2 ناو تحقیقاتی ایست و ناوشکن آلبورگ بود در منطقه شمال شرق مسقط در دریای عربی حضور پیدا می نمایند و به سمت ناوشکن جمهوری اسلامی ایران حرکت می نمایند که جماران هم بدون ارتباط رادیویی به سمت آن ها می رود.

در این موضوع ناوشکن آمریکایی چندین بار با چرخش در جهت جماران سعی در می نماید جهت جماران را منحرف کند، اما ناوشکن نیروی دریایی ایران تا فاصله 50 متری ناو تحقیقاتی آمریکا رفته و مشغول عکس برداری از آن می شود و ناوشکن آلبورگ که وظیفه حفاظتی داشته فقط نظاره گر موضوع بوده است.

این برخورد و ساخت چنین تجهیزات پیشرفته ای آن هم در سال هایی که تمامی کشور ها خواستار تضعیف و نابودی نظام جمهوری اسلامی ایران بودند، نشان دهنده ارتقای توانایی های متخصصان داخلی و اعتماد به قشر جوان موجود در این حوزه است؛ پاسداری و حراست از مرز های آبی مهم ترین اصل مورد توجه هر کشوری تلقی می شود، توانمندی ایران در ساخت تجهیزات نظامی همچون ناوشکن جماران دستیابی به هدف را به مراتب سهل تر می نماید و سبب می شود تا ایران بیش از گذشته در این عرصه صنایع دریایی در دنیا بدرخشد.

منبع : باشگاه خبرنگاران

بازگشت به صفحه رسانه ها